Prenta í tveimur dálkum. Útgáfa 121a. Uppfært til febrúar 1997.
1)L. 7/1985, 1. gr.2)L. 25/1989, 2. gr.
1)L. 94/1995, 2. gr.2)L. 38/1988, 2. gr.
1)L. 38/1988, 3. gr.2)L. 94/1995, 3. gr.
Dómsmálaráðherra setur reglugerð3) um áfengislyfjasölu lyfsala og lækna, sem rétt hafa til lyfjasölu, og skal meðal annars ákveða, hve mikið áfengi megi á hverju ári eða um ákveðið tímabil láta af hendi til hverrar lyfjabúðar (lyfsala eða læknis). Í reglugerðinni skal greina á milli áfengislyfja, sem hæf eru til nautnar, og áfengislyfja, sem óhæf eru til nautnar. Enginn lyfsali má láta úti áfengislyf, sem hæft er til nautnar, nema eftir löglegum lyfseðli læknis. Enginn læknir má ávísa úr lyfjabúð áfengislyfi, sem hæft er til nautnar, nema hann hafi fengið til þess sérstakt leyfi ráðherra, er ákveður, að fengnum tillögum landlæknis, hversu mikið áfengi viðkomandi læknir megi ávísa á ári, eða um ákveðið tímabil, og á hvern hátt. Landlæknir lætur lækni, sem sérstakt leyfi hefur fengið til áfengislyfjaávísana, í té hæfilega mörg eyðublöð undir slíkar ávísanir.
1)L. 94/1995, 5. gr.2)L. 25/1989, 5. gr.3)Rg. 116/1952
(um sölu áfengis til lækninga).4)Rg. 39/1935 (um sölu áfengis til iðnaðar o.fl.).1)Rg. 425/1989
, sbr. 165/1993 og 604/1995 (um sölu og veitingar áfengis). Erbr. 212/1991.2)L. 25/1989, 6. gr.1)Rg. 425/1989
, sbr. 165/1993 og 604/1995 (um sölu og veitingar áfengis).2)L. 38/1988, 5. gr.3)L. 94/1995, 6. gr.1)L. 52/1978, 2. gr.2)L. 94/1995, 10. gr.3)L. 19/1991, 194. gr.
1)Rg. 130/1954
(um áfengisvarnaráð). Um birtingu síðustu málsgreinar 28. gr., sjá Stjtíð. A 1972, bls. 100.1)Rg. 595/1982
(um áfengisvarnanefndir).2)L. 52/1978, 4. gr.3)Rg. 121/1971.1)Rg. 103/1956
(um bindindisfræðslu).1)L. 94/1995, 11. gr.2)L. 52/1978, 8. gr.
1)L. 25/1989, 9. gr.2)L. 52/1978, 10. gr.
1)L. 84/1971, 3. gr.2)L. 52/1978, 17. gr.