Prenta í tveimur dálkum. Útgáfa 121a. Uppfært til febrúar 1997.


Lög um verkfall opinberra starfsmanna1)

1915 nr. 33 3. nóvember


1)Lög þessi ná ekki til þeirra, sem heimilt er að gera verkfall skv. l. 94/1986, sbr. 14. gr. þeirra laga.

1. gr.
     Hver sá, er sjálfur tekur þátt í verkfalli, enda skyldi starfið unnið samkvæmt embættisskyldu eða sem sýslan í þarfir landsins, Landsbankans, spítala, sveitar, sýslu eða kaupstaðar, skal sæta [sektum eða varðhaldi],1) eða embættis- eða sýslunarmissi, ef miklar sakir eru, enda liggi eigi þyngri refsing við samkvæmt öðrum lögum. ...1)

1)L. 10/1983, 1. gr.


2. gr.
     Hver sá, er hvetur eða tælir embættis- eða sýslunarmann eða ógnar honum til slíks verkfalls, er í 1. gr. segir, án þess að taka sjálfur þátt í því, eða veitir á annan hátt tilstyrk sinn til þess að slíkt verkfall hefjist eða haldi áfram, skal sæta [sektum eða varðhaldi],1) ef miklar sakir eru, enda liggi eigi þyngri refsing við samkvæmt öðrum lögum.

1)L. 10/1983, 1. gr.


3. gr.
     Embættis- eða sýslunarmaður, sem ógnar með að taka þátt í verkfalli, sem í 1. gr. segir, skal, enda þótt verkfallið komi eigi til framkvæmda, sæta sektum, ...1) enda liggi eigi þyngri refsing við samkvæmt öðrum lögum.

1)L. 10/1983, 1. gr.


4. gr.
     Sá, er ógnar embættis- eða sýslunarmanni eða hvetur eða tælir hann til að ógna með verkfalli, sem í 1. gr. segir, skal, enda þótt verkfallið komi eigi til framkvæmda, sæta sektum, ...1) enda liggi eigi þyngri refsing við að öðrum lögum.

1)L. 10/1983, 1. gr.


5. gr.
     ...1)

1)L. 19/1991, 194. gr.